Na przykład

Technologia

Zanieczyszczenia są redukowane na tym etapie średnio o 40 %. Następny etap oczyszczania nastepuje w układzie rozsaczjącym. ścieki zostają natlenione oraz oczyszczone w filtrze żwirowo-piaskowym. Zredukowane zostają związki organiczne o ponad 90 %, azotan w azot w stanie gazowym oraz częściowo zostają usunięte zarazki. W obecności tlenu tworzą się związki przyswajalne przez rośliny. Pobierają one do budowy swoich komórek szreg substancji dostarczonych do gleby wraz ze ściekami.

Zalety technologii

  • ustabilizowane, wysokie wskaźniki redukcji zanieczyszczeń ścieków dzięki zwiększeniu skuteczności napowietrzania ścieków,
  • bardzo duża tolerancja na wahania w dopływie ścieków, zarówno ilościowe jak i jakościowe (przy utrzymaniu wysokiego stopnia redukcji zanieczyszczeń),
  • utrzymanie wysokich parametrów oczyszczania także w okresie niskich temperatur (zima),
  • niskie nakłady inwestycyjne – porównywalne z tradycyjnym drenażem rozsączającym ,
  • bardzo niskie koszty eksploatacji – koszt bakterii (ok. 140/rok) oraz wywiezienia ok 1,5 m3 osadu raz na rok lub dwa lata,
  • prostota wykonawstwa – znikoma potencjalna możlowiść popełnienia błędu podczas montażu poprzez wyeliminowanie drenażu w kamieniach,
  • możliwość sprawdzenia jakości oczyszczonej wody oraz poziomu wody w układzie rozsączającym,
  • niskoobsługowe działanie (czynności eksploatacyjne ograniczają się do okresowej kontroli stopnia zamulenia materiału filtracyjnego filtra doczyszczającego w osadniku, wybraniu osadu z osadnika gnilnego).
  • układ jest bezwonny zarówno w budynku jak i na zewnątrz.

Wady technologii

  • drenaż nie może być obciążany pojazdami – w miejscu posadowienia układu najlepiej posiać trawę,
  • do oczyszczalni mogą być doprowadzone wyłącznie ścieki bytowe (z gospodarstwa domowego),
  • konieczność wykonania kopca filtracyjnego w przypadku występowania wody gruntowej powyżej 2 m od powierzchni terenu